Jazda konna – „hucuły” w Regietowie - Poland Soul Travel - Wir laden Sie nach Polen im Slow-Stil ein

W dzikich górach południowo-wschodniej Polski przetrwała rasa małych, ale niezwykle wytrwałych i żywotnych koników zwanych końmi huculskimi.

Choć przypominają trochę podrośnięte osiołki lub muły, to piękne, sprytne i dumne zwierzęta o długiej i tajemniczej historii. Odwiedzając stadninę koni huculskich w Regietowie Niżnym, będziecie mieli okazję poznać je bliżej.

Przodkowie koni huculskich prawdopodobnie przywędrowali w te strony razem z mongolskimi i tatarskimi jeźdźcami.

Inna teoria łączy je z tarpanami – wymarłym gatunkiem półdzikiego konia, zamieszkującego kiedyś Europę. Nazwę zawdzięczają koniki Hucułom – mieszkańcom ukraińskiej części Karpat.

Wieki straszliwej biedy i bardzo trudnych warunków klimatycznych ukształtowały charakter koni, które pomagały przy ścince drzew i niekończących się pracach gospodarskich. W małych izbach Hucułów brakowało miejsca na konie, zwierzęta zimowały więc przeważnie na zewnątrz i tylko najcięższe mrozy spędzały w środku. W rezultacie powstały istne okazy zdrowia i odporności na surowe górskie warunki.

Tuż po II Wojnie Światowej rasa koni huculskich była na skraju wymarcia. Populację odbudowano z kilkunastu zachowanych okazów w stadninie, która mieści się dzisiaj w Regietowie Niżnym. Dziś chowa się tam prawie 300 sympatycznych koników. Najsławniejszym ogierem huculskim był Jaśmin, pięciokrotny złoty medalista igrzysk krajowych, który zostawił po sobie 188 potomków! Odwiedzających stadninę wita jego pomnik.

Koń huculski to doskonały towarzysz górskich wypraw i zwierzę nieocenione w fizjoterapii. Na miejscu możecie zamówić jazdy wokół stadniny lub dłuższe w wycieczki w teren. Popularną rozrywkę w zimie stanowi kulig – tradycyjny zaprzęg związany z kulturą polskiej szlachty. Specjalne sanie przemierzają okoliczne doliny, ciągnięte przez konie bezpośrednio po śniegu.